در مسیر طولانی کنکور، بسیاری از دانشآموزان دورههایی را تجربه میکنند که حس میکنند انرژیشان کم شده، تمرکزشان پایین آمده و انگیزهشان مثل قبل نیست. این «رخوت» بخشی طبیعی از فرآیند یادگیری است و در بیشتر افراد دیده میشود. اما اگر درست درک و مدیریت نشود، میتواند روند پیشرفت را کُند و کیفیت مطالعه را کاهش دهد.
چرا دانشآموزان دچار رخوت میشوند؟
در بسیاری از مواقع، زمانی که دانشآموز ساعتهای طولانی یک درس را پشت سر هم میخواند، ذهن خسته میشود و توان ادامه دادن را از دست میدهد. این یکنواختی، یکی از مهمترین عوامل بیحوصلگی است. از طرف دیگر، وسط سال تحصیلی معمولاً دورهای است که انگیزه اولیه کمتر میشود. چون هنوز تا نتیجه نهایی زمان زیادی باقی مانده و این فاصله ذهنی باعث احساس خستگی میشود.
گاهی هم مقایسه با دیگران باعث کاهش انرژی میشود. اینکه دانشآموز ببیند دیگران ساعات بیشتری مطالعه میکنند یا پیشرفت بهتری دارند، میتواند حس کمبود ایجاد کند و همین احساس، انگیزه را پایین بیاورد.
وقتی هم که نتیجه آزمونها مطابق انتظار نیست، ناامیدی باعث سنگینی ذهن و خستگی میشود. در روزهای نزدیک به آزمون یا وقتی استرس و کمخوابی زیاد میشود، این حالت بیشتر خودش را نشان میدهد.
چطور میتوان این خستگی را کنترل کرد؟
نقش انگیزه در عبور از رخوت:
یادآوری هدف اصلی همیشه کمککننده است. اینکه دانشآموز بداند چرا شروع کرده و قرار است به چه چیزی برسد، انرژی تازهای ایجاد میکند.
اگر مسیر کنکور بهجای یک هدف بزرگ و دور، به بخشهای کوچکتر تقسیم شود، احساس فشار کمتر میشود و ادامه دادن آسانتر خواهد بود. مثلا بهجای اینکه بگوید «من باید پزشکی قبول شوم»، بگوید «امروز فقط میخواهم این فصل را تمام کنم.»
پذیرفتن اینکه خستگی بخشی طبیعی از مسیر است، باعث میشود دانشآموز با خودش مهربانتر باشد و از خود انتظار بیجا نداشته باشد.
باور به اینکه تواناییها قابل رشد هستند، به دانشآموز کمک میکند در برابر سختیها مقاومتر شود.
توجه به موفقیتهای کوچک، حتی اگر خیلی ساده باشند، انرژی مثبتی ایجاد میکند و باعث میشود مسیر با امید بیشتری ادامه یابد.
رخوت در مسیر کنکور اتفاقی طبیعی است، اما ماندگار نیست و با مدیریت درست قابل کنترل است. مسیر کنکور فقط مسابقهی اطلاعات نیست؛ هنر مدیریت ذهن و انرژی هم هست. هر کسی که مهارت کنترل این دو را پیدا کند، عملاً نیمی از راه موفقیت را رفته است. شیرین امیری